در اینجا مقام الوهیت را گذشته از اینکه برای خود و برای سید باب که آن را نقطه معرفی می‏کند، ثابت می‏کند برای آیندگان نیز با کمال جرأت بت‏پرستی و صنم تراشی را نشر و ترویج می‏نماید. و همچنین باب در کتاب بیان باب اول واحد چهارم می‏گوید «کان معبودا و لا عابد هنالک و کان مقصورا و لا قاصد هنالک» اینها کلماتی بود که از باب و بهاء که درباره خدائیشان صادر شده است اما به راستی پیروان آنها به این ادعائی مضحک و بی‏اعتبار نمی‏خندند. قابل توجه است که 124 هزار پیغمبر مردم را دعوت به خدای یگانه نمودند و از بت‏پرستی و فرعون پرستی و... باز داشتند ولی این مدعای نبوت مردم را به باب و بهاءپرستی دعوت می‏کنند مدعیان دروغین نبوت که خودشان هم نمی‏دانند که پیامبرند یا امام هستند یا خدای مردم، پس چطور مردم جاهل و بی‏خبر پیرو آنها می‏شوند. و از خدای یگانه که خودش را بواسطه پیامبران و آیات معرفی می‏کند غافل‏اند.

خدائی که هیچ وقت از بندگاه غافل نیست چرا که می‏فرماید: «خدای یکتاست که جز او خدایی نیست زنده و پاینده است، هرگز او را چرت و خواب فرانگیرد» خدائی که قادر و توانا است «و همچنین خدای ما اول و آخر است و به همه امور عالم داناست» و همچنین خدای ما نه زاده است و نه زائیده شده و نه هیچکس مثل و همتای اوست».

اما باب و بهائی که زاده شده و محدود هستند چطور ادعای خدائی می‏کنند باب و بهائی که حتی قادر نبودند دفع دشمنی از دشمنان خود کنند. باب و بهائی که اجل مرگ آنها را فراگرفت و مغلوب مرگ شدند چطور می‏توانند خدا باشند. و اگر اینها خدا بودند پس با از بین رفتن آنها باید عالم نیز از بین می‏رفت در حالتی که می‏بینیم امور عالم تعطیل نشده است و مردم هنوز مشغول زندگی خود می‏باشند. این دلیل ادعای کذب آنها است شما چگونه حکم می‏کنید؟؟